As espadas voaban no ceo, os vixiantes encontrábanse no chan, feridos, sanguinolentos, desfarrapados, amputados, cubertos de magulladas... en definitiva, mortos.
Nais elfos e os máis pequechos fuxían ás agachadas; maiores, anciáns e sabios manxaban poderes e espadas, escudos en corpo e de man; os xoves e medianos, aínda que non manexaban de todo o poder do que dispoñían e utilizaban os mesmos instrumentos de protección; parte das mulleres que non tiñan aínda familia formada tamén refuxiarán e, a outra parte facía uso dos arcos e frechas, facéndose lustres da súa agudeza e puntería, ademais dun as na manga.
Wolf, ferido por un chante daquelas bestas que osaban entrar no templo e irrumpir a tranquilidade que alí tiñamos, conseguira fuxir de puro milagre, aínda que non perdera de vista o que alí acontecía. Agochado entre silveiras e frores de toxo... Gusáns, cucarachas e demais insectos facían de alimento. A ferida íase curando lentamente.
.
.
.
.
Espertamos, xa era día...
- Imos.
domingo, 3 de febrero de 2008
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
6 comentarios:
Moi boas elfiña, caín por eiquei
rebotado de outro blog e
gustoume o que vin, voltarei.
re-bemvinda de novo os mundos blogomilleiros
umha ledicia volvela a ler
apertas o wolfinho
BOAS!
Gustoume!
Apertas o Wolfo.
Kiños.
Jorge Guedes - Lisboa
Deixáchesme intrigada, jeje.
Que blog tan máxico, gustoume moito, hei de voltar por aquí. Un saúdo.
Really fascinating article.
Scandinavian seo consultant offering low cost all-inclusive service (sokoptimering).
[url=http://www.smotop.se/smotopbloggen/]SMOTop[/url]
http://www.smotop.se/sokmotoroptimeringskonsult.html
Publicar un comentario