domingo, 3 de febrero de 2008

As espadas voaban no ceo, os vixiantes encontrábanse no chan, feridos, sanguinolentos, desfarrapados, amputados, cubertos de magulladas... en definitiva, mortos.

Nais elfos e os máis pequechos fuxían ás agachadas; maiores, anciáns e sabios manxaban poderes e espadas, escudos en corpo e de man; os xoves e medianos, aínda que non manexaban de todo o poder do que dispoñían e utilizaban os mesmos instrumentos de protección; parte das mulleres que non tiñan aínda familia formada tamén refuxiarán e, a outra parte facía uso dos arcos e frechas, facéndose lustres da súa agudeza e puntería, ademais dun as na manga.

Wolf, ferido por un chante daquelas bestas que osaban entrar no templo e irrumpir a tranquilidade que alí tiñamos, conseguira fuxir de puro milagre, aínda que non perdera de vista o que alí acontecía. Agochado entre silveiras e frores de toxo... Gusáns, cucarachas e demais insectos facían de alimento. A ferida íase curando lentamente.
.
.
.
.

Espertamos, xa era día...

- Imos.

6 comentarios:

Nuevo Ícaro dijo...

Moi boas elfiña, caín por eiquei
rebotado de outro blog e
gustoume o que vin, voltarei.

Anónimo dijo...

re-bemvinda de novo os mundos blogomilleiros
umha ledicia volvela a ler
apertas o wolfinho

Jorge P. Guedes dijo...

BOAS!

Gustoume!
Apertas o Wolfo.

Kiños.

Jorge Guedes - Lisboa

A Conxurada dijo...

Deixáchesme intrigada, jeje.

Anónimo dijo...

Que blog tan máxico, gustoume moito, hei de voltar por aquí. Un saúdo.

Anónimo dijo...

Really fascinating article.

Scandinavian seo consultant offering low cost all-inclusive service (sokoptimering).
[url=http://www.smotop.se/smotopbloggen/]SMOTop[/url]
http://www.smotop.se/sokmotoroptimeringskonsult.html